به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز آثار آیتالله مصباح، ایشان در دیدار با جمعی از طلاب حوزه علمیه قم که در تاریخ 31 خرداد 1391 در سالن تشریفات مؤسسه برگزار شد با ایشان با توجه به اینکه منابع ما از لحاظ اعتبار و دلالت در یک سطح نیستند، اظهار داشت: بعضی آیات محکمات است که سند و دلالت آنها قطعی میباشد، و در سند یا دلالت برخی روایات جای حرف است، و بنابراین باید در مقام استناد به اسلام، سلسله مراتب را مراعات کرد.
وی افزود: با توجه به اختلاف اعتبار منابع، متخصصان نیز تا حدودی با یکدیگر اختلاف دارند.
علامه مصباح در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه با وجود چنین اختلاف نظرها، چه باید کرد، خاطرنشان کرد: ملاک در شناخت، حق است و باید دید کدام یک از این نظرها به حق نزدیکتر است.
وی ادامه داد: در شناخت مسائل به دو گونه رفتار میشود: درمرحله اول، بعضی از مسائل قرار دارند که در آنها باید اول حق را شناخت و بعد کسی که سخنش به حق نزدیکتر است را الگو قرار داد، و در بعضی مسائل نیز باید ابتدا اهل حق شناخته شوند و کلام آنها مورد قبول قرار گیرد.
عضو خبرگان رهبری، به تاریخچه این اختلاف نظرها نیز اشاره کرد و یادآور شد: در زمان خود پیامبر (ص) گاهی اوقات بعضی از یاران حضرت با یکدیگر اختلاف نظرهایی داشتند و در زمان امام صادق(ع) نیز دو تن از یاران ایشان، در خصوص صفات خداوند با یکدیگر اختلاف کردند.
ایشان تأکید کرد: باید تلاش کرد که به کسی اعتماد کنیم که روش و کلام او اقرب به اسلام و روش اهلبیت (ع) باشد.
علامه مصباح اضافه کرد: این اختلاف نظرها در مباحث اعتقادی و اخلاقی، در مسائل فکری و نظری، و در شیوههای عملی و رفتاری دیده میشود، و سطح برخورد با این اختلافها نیز متفاوت است.
وی افزود: سلیقه بعضی این است که فردی را مورد قبول خود قرار میدهند و هر چه او گفت صد در صد درست میپندارند و حتی در مقابل افکار مخالف او موضع تندی میگیرند.
ایشان ادامه داد: در مقابل چنین افرادی، وظیفه ما این است که تا زمانی که سوء نیت آنها مشخص نشده به آنها احترام بگذاریم و تمام تلاشمان این باشد که نظر اصلح و اصوب را انتخاب کنیم.
آیتالله مصباح یادآور شد: در ورود به مسائل سیاسی و اجتماعی نیز بزرگان از گذشته اختلاف نظر داشتند و دو گروه میشدند، بعضی از بزرگان مانند شیخ بهائی وارد فضای سیاسی میشدند و عدهای نیز توجه به مسائل فردی و عبادی را سرلوحه زندگی قرار میدادند.
ایشان ادامه داد: در رژیم گذشته نیز برخورد با دستگاه حکومتی متفاوت بود، کسانی معتقد بودند باید مماشات کرد تا اصل اسلام باقی بماند و گروهی هم مخالفت با دستگاه را در پیش گرفته بودند.
وی افزود: در زمان ما نیز امام (ره) به مخالفت با دستگاه حکومتی پرداخت و نهضت روحانیت تشکیل شد و انقلاب پیروز شد، داستانی که نظیرش در عالم تشیع کم است.
علامه مصباح تأکید کرد: بخش عظیمی از اسلام به مسائل جتماعی اختصاص یافته است و از این رو نمیتوان فقط به مسائل فردی اکتفا کرد، امام (ره) حرکتی را آغاز کرد و عملا این مسأله را نشان داد، ما نیز اگر درست فکر کنیم و حرکت امام (ره) را مورد تحلیل تاریخی قرار دهیم، میبینیم که اگر این حرکت شکل نمیگرفت، چیزی از اسلام و تشیع باقی نمیماند.
ایشان یادآور شد: امروز عظمت ما به حدی رسیده که شخص اول کشور یک روحانی است و جهان از ایشان حساب میبرد، و به برکت این نهضت است که روحانیت چنین اعتباری دارد، حتی کشورهای دیگر نیز برای اعتلای خود به اسلامخواهی روی آوردهاند.
وی اضافه کرد: حقیقت این است که امام (ره) با رفتار سیاسی و اجتماعی خود این نیمه اسلام را نیز معرفی کرد و در این مسیر در مقابل موانع و سنگاندازیها ایستاد تا چنین نعمت بزرگی در اختیار جامعه قرار بگیرد.
آیتالله مصباح، شکر این نعمت بزرگ را تکلیف همه دانست و گفت: هر چه نعمت بزرگتر باشد، تکلیف سنگینتر و آفات آن بزرگتر است.
وی به وظیفه یک طلبه در این موقعیت اشاره و تأکید کرد: وظیفه ما این است که خوب درس بخوانیم و اسلام را خوب بشناسیم، و در کنار آن، به تقوا و تهذیب اخلاق توجه کنیم و نیز بصیرت و درک سیاسی و اجتماعی درستی نسبت به اتفاقات داشته باشیم.
ایشان تأکید کرد: هر سه وظیفه را یک طلبه باید انجام دهد و هیچ یک جایگزین دیگری نخواهد شد.
علامه مصباح در پایان تصریح کرد: در خصوص نعمتهای الهی بیشتر بیاندیشیم، نعمتهای الهی را نادیده نگیریم، و به دلیل کمبودها و قصورها از نظام ناامید و روگردان نشویم.
ان اینکه سعادت حقیقی انسان در گرو شناخت اسلام و عمل به اسلام است، خاطرنشان کرد: برای شناخت اسلام، راهی جز منابع اصیل اسلامی شامل کتاب و سنت، وجود ندارد.