به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار حضرت آیتالله مصباح یزدی، رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در ششمین یادواره شهدای مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ضمن تسلیت سالروز وفات كریمه اهل بیت(س) با اشاره به اینكه شخصیت انسان آمیختهای از احساسات و عواطف، و تفكر و تعقل است، گفت: این دو دسته مكمل یكدیگرند و هر یك در سایه دیگری به رشد و كمال میرسد. لذا همواره در كنار برنامههایی كه عواطف را ارضا میكند، باید برنامههایی برای رشد فكری و تعقل وجود داشته باشد.
آیتالله محمدتقی مصباح یزدی در ادامه با اشاره به آیهای از قرآن كریم، اولیاء الله را عاشق لقاء الهی عنوان كرد و اظهار داشت: اگر كسی از اولیای الهی باشد، مشتاق مرگ است. وی با طرح این مسأله که از طرفی گاه در دعاهای ائمه(ع) و بزرگان از خداوند متعال درخواست طول عمر شده است و از سوی دیگر، نقل شده كه برخی از معصومین از خداوند متعال درخواست مرگ كرده اند، به تبیین تفاوت درجات محبت و تفاوت افراد در تمایل به مرگ پرداخت.
وی با اشاره به عشق معصومین(ع) به خداوند متعال اظهار داشت: هرچند عشق آنها به خدا برای ما مسلم است و حتی میتوانیم آن را با آیات و روایات اثبات كنیم، اما حقیقت عشق آنها به خدا را نمیتوانیم دریابیم، مگر آنكه خود، مزه آن را چشیده باشیم.
عضو خبرگان رهبری با اشاره به تفاوت محبت در افراد اظهار داشت: گاه تفاوت محبت دو نفر نسبت به یك چیز، بسیار زیاد و غیر قابل مقایسه است. به عنوان نمونه خداوند متعال و رسول خدا(ص)، حضرت زهرا (س) را دوست داشتند و همسایگان حضرت زهرا(س) نیز از آنجا كه از محبت و توجه حضرت زهرا(س) بهره مند میشدند، ایشان را دوست داشتند، اما محبت پیامبر(ص) به حضرت زهرا(س) با محبت همسایگان به ایشان، قابل مقایسه نیست.
وی با اشاره به اینكه گاه محبت نسبت به چیزی اصیل است و گاه ابزاری، ادامه داد: گاه فرد، چیزی را به خاطر خود آن دوست دارد و گاه چیزی را به خاطر نفعی كه از آن میبرد دوست دارد و در واقع این محبت جنبه ابزاری دارد. لذا گاه كسی حضرت زهرا(س) را به خاطر شخصیت ایشان دوست دارد و محبت او اصیل است و گاه فردی حضرت زهرا(س) را از آن جهت كه توسل به ایشان سبب برآورده شدن حوائج میشود، دوست دارد كه محبتی ابزاری است و طبیعتا تفاوت بین این دو محبت، بسیار است.
علامه مصباح یزدی با اشاره به اینكه محبت ما نسبت به هر چیزی تابع معرفت و شناخت ما از آن است اظهار داشت: اگر بالاترین لذتها را لذتهای مادی بدانیم، طبیعتا بسیار از محبتهای ما نسبت به مسائل دینی، ابزاری خواهد بود. بنابراین، بسته به نوع شناخت ما، ارزش محبت نیز متغیر است.
وی با بیان اینكه كسانی كه مرگ را دوست دارند نیز چندگونه هستند، اظهار داشت: كسی كه خود كشی میكند نیز مرگ را دوست دارد كه به سراغ آن میرود. اما او به توهم اینكه با مرگ از رنجها و سختیها رهایی مییابد، به مرگ میل پیدا میكند. دسته دیگر از كسانی كه مرگ را دوست دارند متدینینی هستند كه طالب نعمتهای بهشتی هستند؛ نعمتهایی كه خداوند آنها را اعطا میکند و در واقع محبت آنها به مرگ، محبت ابزاری است و آنچه برای آنها اصیل است، همان نعمتهای بهشتی است. دسته سوم كسانی هستند كه مرگ را دوست دارند تا به معشوق خود واصل شوند و خود را در آغوش او ببینند و لذا اگر حتی بهشتی هم دركار نبود، آنها شوق به مرگ داشتند و چه بسا اگر از آنها سؤال شود، آنها دوست دارند در بهشت نیز عبادت خدا كرده و با او عشقبازی كنند نه اینكه از نعمتهای بهشتی متنعم شوند. تفاوت محبت این سه گروه به خاطر تفاوت آنها در میزان آگاهی آنهاست.
عضو خبرگان رهبری ادامه داد: چه بسا عدهای فكر كنند كه اگر معصومی از خداوند طلب مرگ كرده باشد – به فرض صحت نقل تاریخی – به خاطر رها شدن از رنج و سختی بوده است، در حالیكه این بسیار كوتهفكری است، چرا كه معصومین نعمتها و لذتهای دنیوی را بخشش خداوند و رنجها و سختیهای آن را نشانه توجه و نظر داشتن خداوند متعال به خود میدانند.
وی با بیان اینكه محبت دارای نصابی است كه اگر از حداقل آن پایینتر باشد، ارزشی نخواهد داشت، اظهار داشت: به عنوان نمونه افراد در محبت نسبت به جهاد متفاوتند. افرادی مشتاقانه و برای شهادت به سوی میدان میشتابند. عدهای نیز علاقه شان به دنیا مانع این حد از اشتیاق است و تنها درصورتی به میدان میروند كه بر آنها واجب عینی بوده باشد و یا امام آنها را به سوی جهاد فراخواند و عده دیگری نیز هرچند جهاد را از احكام اسلام میدانند، اما عشق آنها به مادیات سبب شده در صورت وجوب عینی جهاد بر آنها نیز، میلی به شركت در جهاد نداشته باشند كه این قسم اخیر مذموم است. لذا اگر محبت از حداقل نصاب خود پایینتر باشد، دیگر ارزشی نخواهد داشت.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم دفاع مقدس را نسیمی بهشتی و الهی دانست كه 8 سال به طول انجامید و اظهار داشت: در دوران دفاع مقدس نیز عدهای بودند كه فكر وخیالشان تنها مادیات، ثروت و مقام و خانواده بود. اما در مقابل آنها عدهای بودند كه حتی از سن 13-12 سالگی این استعداد را داشتند كه خود را در معرض این نسیم الهی قرار بدهند و این هم به خاطر شناخت و درك آنها از این فرصت بود. چرا كه همان طفل 13-12 ساله باور داشت كه در لحظه شهادت، همان سیدالشهدایی(ع) كه سر غلامی را در روز عاشورا در بغل میگیرد، سر وی را نیز در دامان خواهد گرفت. این عشق و محبت آسمانی و الهی است.
وی در ادامه با اشاره به اینكه پرداختن به مسأله شهادت به وسیله فیلم، شعر، سخنرانی و برگزاری مراسم سبب میشود تا عطر شهادت هر روز در جامعه پیچیده شود، ادامه داد: ترویج عشق به شهادت آثاری دارد كه كه سبب كم فروغ شدن عشق به مادیات و پست و مقام میشود.
علامه مصباح یزدی با اشاره به برگزاری یادوارههای شهدا افزود: هرچند برگزاری یادوارهها به منزله قدردانی از شهدایی است كه جان خود را برای اسلام و انقلاب فدا کردند، اما مهمتر از آن، نورانیتی است كه به واسطه توجه به شهدا در جامعه پخش میشود؛ نورانیتی كه عدهای در سایه آن به گونهای تربیت میشوند كه هرگز از تورم و گرانی نمینالند بلكه دغدغه آنها، تنها اسلام خواهد بود. كسی كه با فرهنگ شهدا تربیت شود، هرگز از تحریم نمیهراسد و حتی اگر دشمن او را سالها در شِعب ابیطالب به بدترین وضع تحریم كند، سرتسلیم فرود نمیآورد.
وی درپایان با بیان خاطرهای اظهار داشت: اگر كسی مرگ را لقای الهی بداند، هرگز از چنین سختیهایی نهراسیده و تسلیم نمیشود.
در پایان این مراسم نیز علامه مصباح یزدی با اعطای لوح سپاس از همسر شهید حقانی تقدیر كرد.
گفتنی است ششمین یادواره شهدای مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) 20 بهمن ماه سال جاری با حضور جمع پرشور طلاب، فضلا و مردم ولایتمدار قم، در سالن همایشهای مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد.